یادگیری وظیفه روزمره مغز کودکان ما نیست!!!
هر والدی بسته به میزان اطلاعات خود تلاش می نماید تا کودک دوزبانه خود را در بهترین شرایط آموزش دهد و او را به اصطلاح به موفقت برساند. اما گاهی فشارهای روانی و بی جهت در راستای یادگیری آموزش کودک دوزبانه را ناامید می سازد . والدین به دلیل فشارهای بیش از اندازه ای که به مغز کودک دوزبانه خود وارد می سازند سبب ناامیدی و ناشادی او در زندگی می شوند.
باید یک باور غلط را تصحیح کنم. بسیاری از پدر و مادران فرهیخته تصور می‌کنند وظیفه اصلی مغز کودک دوزبانه، یادگیری است. ولی در حقیقت این باور، غلط است.
هدف اصلی مغز، زنده ماندن است، نه یادگیری. تمام ابزاری که ما از نظر هوشی به دست آورده و ساخته‌ایم، وسایلی است که باعث نجات نوع بشر از انقراض می‌شود. هدف یادگیری، تأمین این نیاز اولیه، یعنی حفظ زندگی است.
باید خوشحال باشیم که مغز کودک دوزبانه مان این توانایی را دارد که هم‌زمان هم فرانسه حرف بزند و هم جدول ضرب تمرین کند. اما وظیفه اصلی مغز این نیست. هدف مغز این است که با چنگ و دندان برای زنده ماندن بجنگد. ما یاد می‌گیریم تا بتوانیم زنده بمانیم.
پس این هدف متعالی چیزهای بسیاری را روشن می‌کند. اگر می‌خواهیم بچه‌ای باهوش و تحصیل کرده بار بیاوریم، باید ابتدا محیط امنی برایش فراهم کنیم.
وقتی نورون‌های مغز از نظر امنیت در آرامش به سر ببرند، می‌توانند درس جبر را در کلاس بیاموزند، ولی اگر امنیتی در کار نباشد، درس جبری هم در کار نیست. پدر روزولت رییس جمهور آمریکا او را در آغوش گرفت و چنان آرامش و امنیتی به او هدیه داد که رییس جمهور آینده در درس جغرافیا از افراد نامی شد.
حالا اگر به اندازه کافی امنیت به کودکان دوزبانه تان می‌دهید آن‌ها می‌توانند بهتر یاد بگیرند.
آرامش و امنیت نقش مهمی در رشد و پیشرفت آموزشی و روانی کودکان دوزبانه مان دارد. هر والدی برای اینکه بتواند کودک شادتر و در ضمن موفق تری داشته باشد باید بتواند عشق و امنیت را به کودک دوزبانه خود هدیه دهد این بزرگترین وظیفه هر والدی می تواند باشدو